‘Hoeveel boterhammen ga je eten?’ vraagt de mama van Tuur. ‘Twee,’ antwoordt Tuur. ‘Met smeerkaas.’ Wat haalt Tuur nu weer uit zijn rugzakje? vraagt Lisa zich af. Een markeerstift?
Monsters, nee, geen draken of dinosauriërs. Vondsten kunnen erg klein zijn. Zo klein dat je ze nauwelijks ziet. Daarom worden interessante brokken aarde met water gespoeld en gezeefd.
Ik haal luid en diep adem, zodat ze mijn hart niet zou horen. ‘Heb jij dat ook?’ ‘Wat?’ ‘Dat je plots aan iets denkt als je muziek hoort. Alsof de noten iets willen zeggen wat woorden niet kunnen vertellen.’
